Dus nemen we naast een instructeur plaats achter het stuur van een H3 met de bekende vijf-cilinder 3.7 liter benzinemotor. Deze levert al 328 Nm aan koppel, ruim voldoende voor in het terrein. Nieuw is de H3 met 5.3 liter V8 motor. Deze biedt 305 pk en een flink koppel van 432 Nm. Het chassis, motorcompartiment, de oliepan en ophanging van de oude H3 moesten allemaal aangepast worden om dit grotere en sterkere motorblok te kunnen huisvesten.

Niet klein, wel fijn
Een grote trots van Hummer blijkt de kleine draaicirkel van deze minst grote loot aan de Hummer-stamboom. Die is slechts 11.3 meter. Inderdaad niet meer dan die van een kleine middenklasser. Dus worden we in slalom om een rij bomen gestuurd. Geen probleem. Ook een forse helling van 60% op kruipsnelheid met 1000 toeren is geen probleem. Uiteraard. We verwachtten niet anders. Dan gaat het door een axle twister ofwel een reeks kuilen waar de diagonale wielen beurteling de grond niet meer raken. Het geblokkeerde achterdifferentiëel zorgt er natuurlijk voor dat de kracht van de motor naar de wielen wordt gestuurd die wel grip hebben. Ook al geen probleem. Even uitproberen wat er gebeurt zónder achtersper. Zelfs dan ploegt de H3 rustig door de kuilen heen. Met dank ook aan de grote uitslag van de wielen. Die is zelfs bij de achteras waaronder bladveren zijn gemonteerd heel behoorlijk. Vervolgens mogen we een flinke modderbak in waar diverse collega's zich hopeloos in vastrijden. Echt probleem. Echte oplossing: dat wordt lieren... Een paar keer deze dag wordt het parcours wat verlegd of aangepast omdat zelfs de instructeurs er niet meer doorheen komen. Maar hulde aan het Driving Academy-team dat de deelnemers zoveel mogelijk zelf met de auto's laat spelen. Ze zijn duidelijk niet bang voor een krasje. Drie dagen mishandeling door testrijders heeft nog geen noemenswaardige technische schade aan de auto's opgeleverd.

Rechte tandwielen
Opvallend is het hoge gierende geluid als we in het terrein rijden. Alsof je continu in de achteruit-versnelling rijdt. Dat klopt, leren we van de instructeurs. De tussenbak bestaat niet uit de normale gewelfde tandwielen maar uit rechte. Die constructie is veel sterker en lichter, maar ook lawaaiiger. De tussenbak van een Hummer heeft een overbrengingsverhouding van 1:4 waar de meeste terreinwagens 1:2 of iets meer hebben. De krachten op de tandwielen zijn bij ingeschakelde lage gearing in een Hummer dus veel groter dan bij andere offroaders. Dat is de reden om voor deze sterke constructie te kiezen. Het geluid nemen we voor lief... Ook de aanwezige grote broer, de H2 met 6.2-liter V8 (dit jaar geïntroduceerd) mag aan een onderzoekje worden onderworpen. In tegenstelling tot de H3 met V8 levert de motor in deze kolos wél een aangenaam V8-geluid. Ondanks de breedte (2.06 meter) en lengte (5.17m) en het brede spoor is het gevaarte prima handelbaar in het terrein. De tractiecontrole werkt zelfs wat beter dan bij kleine broer zodat de achtersperren niet altijd nodig zijn. Verder kan de auto door middel van luchtveren wat hoger op zijn 20-inch wielen worden gezet. Met een druk op de knop neemt de toch al flinke bodemvrijheid van bijna 25 cm nog toe. Nieuw aan het 2009-model is verder de 6-traps automatische versnellingsbak. De H2 is tevens van binnen vernieuwd. Prachtige gadget: schakel de achteruitversnelling in en een schermpje voor de achteruitrij-camera komt uit de binnenspiegel geschoven. De vernieuwde H2 heeft verder de mogelijkheid van een flex-fuel motor die zowel op benzine als ethanol kan rijden. Om het geweten te sussen dat toch in opstand is gekomen door het rijden in de meest slurpende en rokende auto van het moment. Er komt een pick-up-versie van de H3 met een hele serie geinige buitensportopties zoals een tent, fietsendrager, motordrager enzovoort. Ook is er voor de H3 een dieselmotor in ontwikkeling, naar men zegt een 4-cilinder turbo met een koppel van 440 Nm en een kracht van 176 pk. Die moet eind 2009 klaar zijn voor de verkoop.

Tegenwind
Dan nemen we beide Hummers nog even mee de weg op. Eigenlijk hadden we dat beter niet kunnen doen. Het bederft de pret van een dagje modderberen een beetje. Natuurlijk, zowel mastodont H2 als de beschaafde H3 zijn best handelbaar op de weg. Ondanks de kleine raampjes is er redelijk zicht rondom, hoewel dat best wat beter had gekund. De vering en stuurbekrachtiging is uitstekend afgesteld, minder slap dan we bij een Amerikaan verwachtten. Maar zodra we met redelijke snelheid een rotonde willen nemen worden we tegen het portier geslingerd. Als we de snelweg opdraaien en van 80km/u naar 120 willen versnellen moet de 4-traps automaat van de H3 met flinke schokken melden dat 'ie maar liefst twee trappen terugschakelt. Bij 120 voelt en klinkt de luchtweerstand als die van een koelkast en heeft de auto aardig last van zijwind. Kortom: niet doen dus. Ga lekker het terrein in met de Hummer, of maak desnoods een tochtje over onverharde paden in de omgeving. Daar is 'ie voor.

Dit artikel is gepubliceerd in 4WD Automagazine no. 11, 2008