Zonnecellen - Stralende toekomst
Bastienne Wentzel

2 november 2009, Chemische Feitelijkheden

Energie uit de zon is er in overvloed. Genoeg om iedereen tot in lengte van dagen van stroom te voorzien, maar de kunst is om al die energie nuttig te gebruiken. Dat kan door er met een zonnecel elektrische stroom van te maken. De blauwe zonnepanelen van kristallijn silicium klaren die klus. Je ziet ze steeds vaker op daken van huizen, boten en caravans – of voor lokale stroomvoorziening zoals lichtbakens, boeien en pompen in weilanden.

De huidige generaties zonnepanelen kunnen zo’n 12 tot 20 procent van het zonlicht benutten voor de opwekking van elektrische stroom. Schone stroom, maar helaas economisch nog niet rendabel. De omzetting moet efficiënter en de panelen moeten goedkoper worden. Beide ontwikkelingen zijn in volle gang. Dankzij nieuwe halfgeleiders met bijvoorbeeld koper en seleen en betere technologieën zoals het stapelen van zonnecellen stijgen de rendementen en dalen de kosten. Experts denken dat in 2020 het opwekken van zonnestroom in Nederland goedkoper is dan stroom uit het stopcontact. Voor de verdere toekomst zijn andere innovatieve oplossingen nodig. Er bestaan bijvoorbeeld al zonnecellen die niet gemaakt zijn van een anorganische halfgeleider maar van organische moleculen of geleidende polymeren. Wanneer wetenschappers hiermee stabiele panelen kunnen maken met een hoog rendement zouden ze het zonnepaneel van de toekomst in handen hebben: goedkoop, buigzaam en eenvoudig te produceren.

In deze Chemische Feitelijkheid:
De Context: Zonneceltechnologie ontwikkelt zich razendsnel. Wanneer komt er zonnestroom uit ons stopcontact? 
De Basis: Een zonnecel bestaat slechts uit een laagje halfgeleider met elektrische contacten. Hoe werkt dit simpele ontwerp? 
De Diepte: Voor de toekomst zijn de ogen gericht op goedkope en eenvoudige zonnecellen van plastic. Wat moet er gebeuren om de rendementen te verhogen?

De volledige tekst is gepubliceerd als Chemische Feitelijkheid editie 60, no. 259, november 2009